Ouderen en ongeneeslijke kanker

In vergrijzende samenlevingen leven er relatief veel oudere mensen (boven de 70) met kanker. Om ook voor deze patiënten persoonsgerichte zorg te kunnen garanderen, is inzicht in de beleving van ziek-zijn en de perspectieven op het leven van deze categorie patiënten essentieel. Tot op heden is daar nog weinig aandacht aan besteed.

Om maar direct een vooroordeel weg te nemen: ouderen met ongeneeslijke kanker hebben, net als hun jonge tegenhangers, over het algemeen een sterke wens om te blijven leven. Het karakter van dit leven is wel veranderd. Het staat niet langer meer in het teken van creëren, maar meer in het teken van deelnemen. Erbij mogen zijn. En zo lang mogelijk een zo normaal mogelijk leven leiden. Zorgverleners moeten dus niet te snel denken dat de dood makkelijker geaccepteerd wordt, als er een lang leven aan vooraf is gegaan. 

Aan een ongeneeslijke ziekte op oudere leeftijd gaat over het algemeen een dynamisch familieleven vooraf. Op oudere leeftijd kijken mensen terug op dit familieleven en stellen zich de vraag of zij goed hebben gedaan en goede ouders zijn geweest. Een hardnekkig onderdeel van goed ouderschap is overigens geen last willen zijn voor je kinderen, en dit komt sterk naar voren in de verhalen van participanten als het gaat over mantelzorg.

Een derde punt van aandacht is dat ernstig zieke patiënten soms nog een verantwoordelijkheid dragen voor een net zo zieke partner. En dat maakt dat er weinig ruimte is voor het eigen ziekteproces. Terwijl er wel behoefte is aan persoonlijke aandacht van zorgverleners, die gevoel hebben voor de uitdagingen van het ziek zijn op oudere leeftijd.

IQ healthcare senior onderzoeker dr. Jelle van Gurp is coauteur van dit artikel. Voor meer details over dit onderwerp kunt u de resultatensectie van het artikel lezen.