Impact van verpleegkundige interventies op delier op de IC

Delirium is een ernstige stoornis bij patiënten op de Intensive Care (IC), geassocieerd met verlengde duur van beademing en opname, hogere incidentie van her-intubatie, lange termijn cognitieve problemen en een zes-voudige toename in de sterftecijfers. Preventie van delirium is noodzakelijk. Profylactische behandeling met haloperidol heeft belangrijke gunstige effecten bij patiënten met een hoog risico op delirium. Echter, de incidentie van delirium blijft hoog (65%).

In dit onderzoek wordt allereerst bij patiënten op 8 IC afdelingen, op basis van beschikbare gegevens bij opname op de IC, een voorspellingsmodel voor delirium ontwikkeld en gevalideerd.

Patiënten die op basis van het delirium voorspellingsmodel een geschat risico  van ≥ 50% hebben op het ontwikkelen van een delirium kunnen meedoen aan de prospectieve cluster gerandomiseerde trial. In de controle groep worden deze patiënten standaard behandeld met een lage dosis haloperidol. De patiënten in de experimentele groep krijgen naast deze standaard behandeling verschillende verpleegkundige interventies. Deze gestandaardiseerde interventies richten zich op cognitie, slaaptekort, immobiliteit, milde visuele-en / of slechthorendheid en zijn gebaseerd op bewezen effectieve interventies van algemene verpleegafdelingen.

Projectleiders: dr. Lisette Schoonhoven, prof.dr. Theo van Achterberg