Onzekerheid in complexe zorgcontexten

Onzekerheid wordt steeds meer erkend als een cruciaal fenomeen in de medische praktijk. Onderzoek naar onzekerheid is tot nu toe versnipperd geweest over verschillende wetenschappelijke disciplines, zoals psychologie, communicatiewetenschappen, en ethiek. Die versnippering heeft geleid tot een gebrek aan consensus over wat onzekerheid precies inhoudt en tot minimale integratie van kennis uit diverse disciplines.

In het recent verschenen artikel “Uncertainty in complex healthcare settings – The need for a comprehensive approach” pleiten Anke Oerlemans (IQ healthcare) en collega’s voor een meer geïntegreerd begrip van onzekerheid. Ze illustreren hun betoog aan de hand van de zorg voor adolescenten met genderdysforie, waarin onzekerheid op allerlei manieren voorkomt.

De auteurs schetsen hoe theorieën over onzekerheid zijn ontstaan vanuit geïsoleerde disciplines, wat heeft geleid tot een gebrek aan conceptuele integratie. Zo is er binnen de ethiek aandacht voor morele onzekerheid en richten conversatie-analisten zich op sociaal-interactionele manifestaties van onzekerheid, maar vindt de expertise uit deze disciplines elkaar nog te weinig. Dit belemmert onderzoek naar het ontwarren van wanneer en hoe onzekerheid zich manifesteert, hoe alle betrokkenen het ervaren en waarderen, en hoe het de medische communicatie en besluitvorming beïnvloedt.

Het integreren van kennis over onzekerheid uit verschillende disciplines kan empirisch onderzoek naar dit onderwerp verdiepen, om uiteindelijk de kwaliteit van besluitvorming en zorg te verbeteren.

Lees de volledige publicatie getiteld 'Uncertainty in complex healthcare settings – The need for a comprehensive approach'.
Door Anke J.M. Oerlemans, Wyke J.P. Stommel, Chris M. Verhaak, Annelou L.C. De Vries, Floor A.H. Cuijpers, Mieke Breukelman en Marij A. Hillen. 
Patient Education and Counseling, Volume 112, 2023.