
Aanmelden voor onze nieuwsbrief
Een bezoek aan de spoedeisende hulp
Mijn dochter (5 jaar) valt in de speeltuin en bezeert haar arm. Via de huisarts arriveert ze om 16.00 uur op de afdeling eerstehulp van een groot ziekenhuis. Twee jonge arts-assistenten maken foto's in aanwezigheid van moeder en broer, wat helaas veel pijn doet en uiteindelijk mislukt. Anderhalf uur later moeten de foto's opnieuw worden gemaakt, nu door een zichtbaar ervaren persoon, wat duidelijk minder pijnlijk is. Deze stuurt bovendien mijn zoon (8 jaar) weg om onnodige straling te voorkomen.
Lange tijd gebeurt er niets. Mijn dochter heeft pijn, maar een pijnstiller wordt niet aangeboden. Om 19.00 uur vraagt mijn vrouw hoe lang het nog gaat duren. Het antwoord van een voorbij snellende arts is dat dit niet is te zeggen, want als een patiënt binnenkomt die dood bloedt, vervalt elke planning (of woorden van die strekking). Er is overigens geen sprake van een dergelijke calamiteit.
Dan volgt de uitslag. Een diagnose wordt niet gegeven, maar wel dat 'de groeischijf is geraakt'. Dat is volgens de artsen aanleiding voor onmiddellijke operatie. Dan blijkt echter dat mijn dochter een slok chocolademelk heeft gedronken. Hoe we dit in ons hoofd halen? Het is volgens de artsen evident dat de patiënt ten allen tijde nuchter moet blijven.
Bij doorvragen blijkt het te gaan om een operatie die binnen tien dagen moet worden gedaan. Wij dachten dat geplande operaties betere uitkomsten hebben dan spoedoperaties. Tegen 21.00 uur verlaat mijn gezin het ziekenhuis. De volgende dag bezoekt mijn dochter een orthopeed, die kiest voor gipsen zonder operatie.
Aangezien u deze blog leest, bent u waarschijnlijk deskundig en geïnteresseerd in de kwaliteit van zorg. Wat is uw analyse van deze casus? Is de cultuur niet goed op deze afdeling? Zijn er perverse financiële prikkels? Moet de werkwijze misschien leaner? Hadden de artsen meer moderne informatietechnologie moet gebruiken? Of minder? Was mijn vrouw niet empowered genoeg om tegenwicht te bieden? Of ontbrak het haar aan goede keuze-informatie, zodat ze had kunnen kiezen voor een reis naar een verder gelegen ziekenhuis met betere cijfers? Zegt u het maar.
De casus heeft nog een vervolg. Klagen is niet zo ons ding, dus ik stuur bovenstaand praktijkperikel langs een andere weg naar het hoofd van de spoedeisende eerstehulp. Deze neemt het voorval onmiddellijk serieus en stelt voor om het in de staf te bespreken. Hij vraagt toestemming voor het mogen inzien van het medisch dossier voor dit doel en informeert of we prijs stellen op een schriftelijke verantwoording van de betrokken artsen. Lof en hulde voor dit afdelingshoofd wat ons betreft.
De moraal van dit verhaal: er valt nog veel te verbeteren in de gezondheidszorg. Volgens mij hadden de problemen niet voorkomen kunnen worden door een betere organisatie, meer technologie, of andere financiering. Hiervoor zijn vooral competente zorgverleners nodig, die kritisch blijven kijken naar zichzelf en zich blijven verbeteren. Breek verder liever niet je arm, voorkomen is beter dan genezen.
Prof. dr. Michel Wensing, Hoogleraar Implementatie science
- Blog
- Het paard achter de wagen spannen
- Dé kwaliteit bestaat niet
- Continuïteit van zorg en spoed gaat niet altijd goed
- Gevangen in het RCTweb van de evidence spin
- A giant leap for mankind
- Empowerment: wat beleidsmakers zeggen, proberen onderzoekers te meten
- Patiëntgerichtheid in het ziekenhuis
- Medicalisering
- Ergotherapie aan huis bij dementie: effectieve en efficiënte persoonsgerichte zorg
- Amerikaanse belangstelling
- Alles is complex
- Palliative care 2020:towards integration of palliative care in an age-friendly EU, 15 October 2014 Brussels
- Zonder patiënt is het zorgteam niet compleet en kunnen we niet scoren
- Economisch verantwoorde zorginnovatie in de paramedische sector: een utopie?
- Betaalbare topzorg?
- Van 'group-based medicine' naar 'person-based medicine'
- Zet Palliatieve Zorg op de kaart!
- Toepassing van patiënt-gerapporteerde uitkomsten in de zorg
- Identiteit
- Taakherschikking vraagt om vertrouwen
- Patiëntervaringen 2.0
- Patiënt aan het roer of toch het geld?
- Keuzehulpen – u vindt ze op www.kiesbeter.nl
- Patiëntenautonomie
- Prestaties langs de meetlat, maar welke?
- Dit nooit meer!
- De zorg is ziek: diagnose onbeheerste groei!
- Waardigheid,sleutelwoord in effectieve hulpverlening
- Een bezoek aan de spoedeisende hulp
- Waar gaat dat heen met het kostenprobleem?
- Huidig zorgsysteem lokt overconsumptie uit
- De waarde van gelijke zorg
- Goede zorg is meer dan bewezen zorg, maar is EBP daarmee een illusie?
- “Kabinet, leg uit hoe je tot je coronamaatregelen komt”
- John Snow. Over de cholera en een bijzondere Londense arts (1813-1858)
- Het virus en de graphic novel
- Beri-beri: een bijzondere ziekte in veel gedaantes
- Schat der gesondheyt
- Het weerwolfsyndroom of hypertrichose
- Hysterie: over een gestorven ziekte
- Het Zanderinstituut te Rotterdam
- Van staarsteken tot intra-oculaire kunstlens
- Dichter bij de dood via strips
- Over Indische spruw of ‘aphtae tropicae’
- Boeken
- Rapporten
- Tools
- Conferenties
- Proefschriften